tips onder de tafel

"Ik heb een beetje last van mijn kuiten. Ik denk dat ze wat aandacht nodig hebben van je. Heb je tijd?" Kom maar. 

Bij gewoon wandelen is de kracht uitgeoefend op de pees tussen knieschijf en onderbeen (de knieschijfpees) 500 newton, te vergelijken met 50 kilo trekkracht. Tijdens de landing na een sprongbeweging lopen deze krachten op tot het zestienvoudige, en bij het hardlopen tot zelfs 9000 newton!* Je kunt begrijpen dat je heel makkelijk schade kan oplopen aan gewrichten en pezen. 

Ik masseer rustig de aanhechting van de hamstrings mee. En dat wordt opgemerkt. "Ik dacht dat ik alleen voor mijn kuiten en knieholte kwam!"

Aandachtsgebieden zijn echter: 

• het bindweefsel aan de beide zijden van de knieschijf
  
• het ligament van de knieschijf, zowel bij de aanhechting aan de onderkant van de knieschijf als aan de bovenkant van het scheenbeen
• irritatie van het peesblad aan de zijkant van de knie
• de aanhechting van de quadriceps aan de bovenzijde van de knieschijf
• de aanhechtingen van de hamstrings achter in de knie, zowel aan de buitenzijde (bicepspees) als aan de binnenzijde.

Zelf kun je ook een hoop voorkomen, door je aan jouw trainingsschema te houden én bijvoorbeeld niet voortdurend trainen op een harde ondergrond. En dat geldt ook voor hardlopers met superschoenen aan. "Ja", hoor ik onder de tafel vandaan komen (.. ligt met het hoofd in de uitsparing van de massagetafel..), "ik kreeg ook het advies om van hardloopschoenen te wisselen. En ook tijdens je dagelijkse werkzaamheden is het beter om regelmatig andere schoenen aan te trekken." Klopt. En dat is voor mij ook een goed idee, zeg ik gelijk. Als ik terug denk aan mijn opleidingsperiode, hoor ik mijn docent nog zeggen, jij masseert met je hele lijf. Niet letterlijk natuurlijk! Pff, maar ik ben wel continue in beweging rond de tafel en eerlijk gezegd is dat puur eigen belang. Ik zoek voortdurend naar de beste houding voor mijn lijf en gewrichten tijdens het uitoefenen van een bepaalde druk op spieren. Een mooi gevolg is dat de druk dan ook optimaal is op de spier. Een interessante win-win situatie. 

Goede schoenen dus en dan niet slechts één paar. Naarmate de kilometers vorderen, worden de schoenen steeds harder, wat tot gevolg heeft dat de demping minder wordt. En dan is er ook nog het gegeven dat verschillende zuren van regen en bodem chemisch kunnen reageren met de dempzool. In eerste instantie merk je hier weinig tot niks van, dit proces gaat heel geleidelijk. Na gemiddeld 1000 kilometer zijn je hardloopschoenen meer dan 35% van hun oorspronkelijke demping kwijt.* De kans op kleine blessures wordt hierdoor groter. Dit kan zich uiten in klachten aan onder andere de achillespezen, schenen, knieën, en zelfs de heupen en de rug. En vanaf dat moment kun je preventief masseren tot je een ons weegt, maar zul je verder moeten kijken dan de conditie van je spieren. 

Voor mij is een praktijkruimte met een afwisselende harde en zachte ondergrond lichtelijk overdreven, tevens een uitdaging. Wel zorg ik vandaag nog voor een paar goede schoenen om af te kunnen wisselen en een masseur graag voor mezelf. Want zoals ik zelf altijd zeg tegen gelegenheidsporters: "Na een weekje hard werken, haal je veel voordeel uit een massage". Juist. 

* Bron: Atletiek competities, Runnersworld