
Maar in opleiding lig je toch heel anders op de tafel ..
Ten eerste voel ik nu hoe de technieken daadwerkelijk op je lijf aanvoelen. Ik voel meer en minder kracht, sneller en langzamer, accenten en globale strijktechnieken. Ik probeer mij, al liggend met mijn hoofd in een ovaalvormig gat van de massagetafel, te visualiseren welke technieken er op mijn rug worden toegepast. Dat is leuk! Ah, de harkengriff zigzag, denk ik licht schuddend. Goh, de duim over duim voelt echt goed aan zeg, niet verwacht. Dat is voor de beginnende masseur zelf wel anders, als ik denk aan mijn verkrampte duimen. Hoe rustiger je deze techniek doet, hoe makkelijk het je jezelf maakt. Dat voel ik nu ook op mijn rug. De strijkingen worden rustiger, dus met haar duimen zal het wel goed gaan.
Ik ben mij zo liggend op die massagetafel ook ineens bewust van wat de klant op jouw tafel ziet. Jouw voeten en onderbenen! Ineens zijn ze bij mij in beeld. De voeten van mijn masseur. En hoe die voeten meegaan in de richting van haar strijkingen. Die voeten staan niet stil. Er staan ook onderbenen op. Die bewegen mee in de richting van de voeten. Geven kracht mee. Fieren terug naar beginpositie. En vertrekken vervolgens weer even uit mijn beeld. Hop! daar is weer een voet. Omdat mijn masseur liever op sokken staat te masseren, en haar sokken meer als pantysokken zijn, zie ik ook haar tenen. Die bewegen ook mee. Af en toe komen de gympen van onze opleider in beeld. Ook een kleine maat, valt mij op. De gympen gaan continue mee met de bewegingen, die zij maakt op mijn rug. Ik beveel mezelf mijn concentratie weer terug te trekken naar mijn rug.
Ik weet nu hoe het aanvoelt, zo'n sportmassage. En ik weet nu ook wat hij of zij ziet.